Niemcy, Trier (Trewir) – WYCIECZKA i spacer po najstarszym mieście w Niemczech

Trier (Trewir) to jedno z najstarszych (jeśli nie najstarsze) miast w Niemczech. Początki miasta sięgają czasów rzymskich. Z tego okresu zachowało się sporo zabytków, które dziś stanowią największą atrakcję Trieru. Właściwie nigdzie indziej (poza Rzymem oczywiście) zabytki pochodzące z czasów rzymskich. nie zachowały w tak dobrym stanie jak tu. Może dlatego właśnie Trier nazywany jest rownież skarbnicą rzymskich zabytków.

Trier (Trewir) założony został przez Rzymian około 16 roku p.n.e. i początkowo nosił nazwę Augusta Treverorum. Miasto było stolicą prowincji Galia Belgica.

Trier był swego czasu siedzibą cesarza Konstantyna (przełom III i IV wieku naszej ery) oraz siedzibą chrześcijańskiego biskupstwa od III w n.e.Trier był swego czasu siedzibą cesarza Konstantyna (przełom III i IV wieku naszej ery) oraz siedzibą chrześcijańskiego biskupstwa od III w n.e. To właśnie z rządów Konstantyna Wielkiego dokonano podziału Cesarstwa Rzymskiego na cztery części zwane – Wschód (ze stolicą w Konstantynopolu), Illyricum (ze stolicą w Sirmium), Italia (ze stolicą w Mediolanie) oraz Galia (której stolicą został Trewir).
Trewir był w owym czasie uznawany za największe miasto cywilizowanego (czyli rzymskiego) świata na północ od Alp.

Z czasów rzymskich zachowało się w Trewirze wiele zabytków. Do najciekawszych (wszystkie możemy zwiedzać bezpłatnie z zewnątrz) należą:  

• pozostałości  amfiteatru (I w.),
• termy Barbary (II w.),
• termy cesarskie (IV w.)
• brama Porta Nigra (najbardziej charakterystyczny zabytek miasta z czasów rzymskich),
• bazylika Aula Regia (IV w.),
• rzymski most na rzece Mozeli.

Brama Porta Nigra to najbardziej charakterystyczny zabytek miasta z czasów rzymskich. Trier ma też swój jarmark bożonoarodzeniowy oraz karnawał, którego zakończenie się tu hucznie świętuje.

Wszystkie zabytki Trewiru z okresu panowania rzymskiego zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO w 1986 roku.

Pozostałe atrakcje miasta, a również jest ich niemało, pochodzą już z wieków późniejszych. Od III w. a dokładnie od 273 roku Trewir był siedzibą katolickiego biskupstwa a biskup Trewiru był jednym z elektorów Cesarstwa Niemieckiego tj. miał prawo wybierać cesarza.

Z tego okresu oraz z lat późniejszych pochodzą kolejne zabytki:

• Romańska katedra (XI-XII w.) św.Piotra (niem. Dom St. Peter), która została zbudowana na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki z IV w.
• kościół NMP (XIII w.) (niem. Liebfrauenkirche) znajdujący się obok katedry,
• opactwo benedyktyńskie i kościół Świętego Macieja (XI-XII, XVIII w.),
• kościół Świętej Trójcy (XIII-XIV w.),
• kościół Świętego Paulina (XVIII w.).
• klasztor Świętego Szymona (XI w.).
• kolegium jezuickie (XVII w.),
• rokokowy Pałac Książąt Elektorów (XVIII w.), (niem. Rococo-Palais der Kurfürsten)
• średniowieczne mury miejskie (właściwie ich fragmenty),
• żurawie nad Mozelą.

Wartą odnotowania ciekawostką jest fakt, iż w Katedrze świętego Piotra (niem. Dom St. Peter) w Trewirze przechowywana jest szata, w której wg tradycji Jezus Chrystus przeszedł Drogę Krzyżową. Szata została podarowana katedrze przez św. Helenę – matkę Konstantyna Wielkiego, rzymską cesarzową która w Jerozolimie tą szatę odnalazła.

Szata jest bardzo ważną chrześcijańską relikwią – wystawiana jest na pokaz dla wiernych bardzo rzadko – co kilkanaście, kilkadziesiąta lat. Tradycja wystawiania szaty sięga czasów średniowiecznych. Ostatnie wystawienie relikwi szaty pana Jezusa miało miejsce w maju 2012 roku czemu towarzyszyły liczne pielgrzymki chrześcijan z całego świata do Trewiru.

Romańska katedra (XI-XII w.) św.Piotra (niem. Dom St. Peter), która została zbudowana na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki z IV w.Katedrę św. Piotra oraz znajdujący się obok niej kościół Najświętszej Marii Panny również wpisano na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Koniecznie też trzeba przespacerować się po trewirskim średniowiecznym Rynku Głównym (niem. Hauptmarkt) przy którym zobaczymy dawną salą bankietową władz miejskich, Czerwony Dom (niem. Rotes Haus), kościół św. Gangolfa (niem. St. Gangolf kirche), Marktkreuz oraz fontannę św. Piotra.

Trier ma też swój jarmark bożonoarodzeniowy oraz karnawał, którego zakończenie się tu hucznie świętuje.Trier ma też swój jarmark bożonoarodzeniowy oraz karnawał, którego zakończenie się tu hucznie świętuje. Pełno wtedy na ulicach przebierańców oraz głośnej i nie dokońca trzeźwej młodzieży a także policji.

Trier leży w dolinie rzeki Mozeli w Nadrenii-Palatynacie. I podobnie jak w całym landzie najpopularniejszym trunkiem jest tu wino (choć oczywiście jak w całych Niemczech można tu napić się świetnego piwa).

Trewir znany jest też faktu, że tu właśnie urodził się Karol Marks – i w jego domu urządzono obecnie muzeum. To też może być uznawane za atrakcję i miejsce pielgrzymek dla marksistów, lewicowców, lewaków itp.

Jak dojechać do Trieru?

Z Polski: samochodem, pociągiem, samolotem – najbliższe lotnisko znajduje się w Luksemburgu.

Można połączyć wycieczkę do Trewiru w jedną trasę z Luksemburgiem i Metz w Francji. 

Kiedy jechać do Trieru?

Trewir można zwiedzać o każdej porze roku ale mnie najbardziej podobał się wczesnym latem.

W zimie, w grudniu trafimy na jarmark bożonarodzeniowy a pod koniec karnawału na huczne jego zakończenie.

Organizowane są też festiwale winne (terminy są zmienne) połączone z degustacją win i lokalnych potraw.

Jeśli chodzi o turystów to zawsze jest ich w Trewirze sporo – jak nie niemieccy emeryci to wycieczki szkolne. Sporo jest też zwiedzających z zagranicy.

Tak czy inaczej z hotelami może być problem – należy rezerwować wcześniej miejsce.

Taniej jest poza centrum miasta – na obrzeżach sporo jest pensjonatów i hoteli rodzinnych.

Trier ma też swój jarmark bożonoarodzeniowy oraz karnawał, którego zakończenie się tu hucznie świętuje.   Trier ma też swój jarmark bożonoarodzeniowy oraz karnawał, którego zakończenie się tu hucznie świętuje.

Mnie osobiście Trewir bardzo się podobał – poza wspaniałymi zabytkami, miasto ma też swoją atmosferę – Trewir nie jest taki „sztywny” jak inne niemieckie miasta (np. Hamburg), sporo jest ogródków piwnych, w których latem przesiadują miejscowi i turyści.