Słowacja – Zamek Krásna Hôrka i Dolina Zadielska – WYCIECZKA

Słowacja słynna jest z ogromnej liczby zamków i warowni. Często je widzimy na wzgórzach mijając ten kraj podczas wakacyjnych podróży na południe Europy. Warto jednak odbić nieco w bok i zatrzymać się na odpoczynek połączony ze zwiedzaniem zamku. Lub też w tym celu zaplanować weekendowy wyjazd na Słowację.

Niecałe czterdzieści kilometrów na południe od Koszyc i parę kilometrów na wschód od Rożnawy, na wysokim, z daleka widocznym wzgórzu wznoszącym się nad miejscowością Krasnohorskie Podhradie, znajduje się zamek Krasna Horka (Krásna Hôrka po słowacku).

Dojazd:

Jadąc na południe drogą E71 (na Węgry, do Bułgarii czy Grecji) mijamy Koszyce a następnie odbijamy nieco w prawo, w bok drogą E571 na Rożnawę. Zamek na wzgórzu zobaczymy już z głównej drogi dojeżdżając do miejscowości Krasnohorskie Podhradie. W samym miasteczku należy kierować się na znaki do zamku. Wjeżdżamy na wzgórze i parkujemy na dużym, płatnym parkingu pod zamkiem.

Opis zamku:

Zamek został zbudowany w stylu gotyckim około 1320 roku przez węgierski ród Mariássych. W 1642 roku zamek przejął ród Andrássy. W ramach przebudowy dobudowano elementy obronne i umocnienia w stylu renesansowym. Od tej pory zamek stał się reprezentacyjną siedzibą szlacheckiego rodu Andrássy i pełnił ją aż do 1812.

Pod patronatem tej rodziny dokonano dalszej rozbudowy zamku. Barokową kaplicę św. Jana Nepomucena dobudowano w 1735 roku przed bramami zamku a jedną z baszt zamku przebudowano na kaplicę Narodzenia Panny Marii. W kaplicy umieszczono obraz Najświętszej Marii Panny Krasnogórskiej, który szybko stał się celem religijnych pielgrzymek.

Ostatni właściciel zamku D. Andrassy zamienił go na muzeum swojego rodu. Od 1906 roku zamek udostępniono zwiedzającym. Po 1946 roku przeszedł w ręce państwowe, zresztą jak większość tego typu budowli w krajach naszej części Europy po ogłoszeniu nacjonalizacji.

W 1961 roku zamek został wpisany do rejestru zabytków kultury narodowej ówczesnej Czechosłowacji.

Zamek można zwiedzać tylko z przewodnikiem w wyznaczonych godzinach. Jeśli jesteśmy indywidualnie to musimy dołączyć do jakiejś większej grupy ale nie ma z tym problemu gdyż zawsze przy kasie jest kolejka chętnych. Grupy mogą być oprowadzane przez przewodnika w języku słowackim lub węgierskim, rzadziej angielskim czy niemieckim. Tu rada – trzeba koniecznie dołączyć do grupy słowackiej – ja się zagapiłem i dałem się przydzielić do grupy węgierskiej – nic nie dało się zrozumieć z opowieści o bogatej historii zamczyska (Polak-Węgier dwa bratanki ale nie do języka, może do szklanki…). Musiałem doczytać sobie później samodzielnie o zamku. Obie grupy zaczynają zwiedzanie z dwóch różnych stron, mijają sie gdzieś pośrodku w komnatach.

Przejdź do strony: 1 2