Czechy – Czeska Szwajcaria – Brama Pravčicka – WYCIECZKA

przez travel · Opublikowano 26 lipca, 2013 · Zaktualizowano 4 sierpnia, 2013

Czechy to mały, wielki kraj zarówno na udane wakacje jak i kilkudniowe wypady. Kraj naszych południowych sąsiadów obfituje w miasta w o ciekawej architekturze a także liczne cuda natury. Jednym z takich naturalnych pomników przyrody jest bez wątpienia Brama Pravčicka.

Podczas pobytu w Karkonoszach wpadliśmy na pomysł żeby oprócz najpopularniejszych atrakcji regionu i zdobyciu Śnieżki zobaczyć jeszcze coś więcej. Byliśmy zatem na jednodniowej wycieczce w Pradze (czeska stolica była jak zwykle piękna ale i zatłoczona) a także zwiedziliśmy jaskinie Morawski Kras w Czechach. A ponieważ po pobycie w Karpaczu zostało nam jeszcze kilka dni urlopu postanowiliśmy w drodze powrotnej nadrobić nieco kilometrów i zahaczyć o Czeską Szwajcarię, zamki Saksonii (południowa część dawnej NRD) oraz Pirnę i Drezno.

Pierwszy punkt tej naszej nieplanowanej, trzydniowej wycieczki to Park Narodowy Czeska Szwajcaria (czes. Národní park České Švýcarsko). Ten park narodowy położony jest w północnych Czechach i graniczy ze Szwajcarią Saksońską, która należy już do Niemiec.

Park Narodowy Czeska Szwajcaria (czes. Národní park České Švýcarsko). Ten park narodowy położony jest w północnych Czechach i graniczy ze Szwajcarią Saksońską, która należy już do Niemiec. Główne miasto regionu to Děčín.Główne miasto regionu to Děčín. Przejechaliśmy go kilka razy w poszukiwaniu noclegu(objechaliśmy kilkanaście hoteli i pensjonatów) ale bezskutecznie. Dlatego też porada praktyczna – latem, czyli w sezonie lepiej rezerwować miejsca wcześniej. Wyjechalismy z Děčína w stronę miejscowości Hřensko (granica z Niemcami) ale i tam nie udało nam się znaleźć noclegu. Wolne miejsce znaleźliśmy dopiero w pensjonacie przy drodze za miejscowością Vysoká Lípa (trasa Děčín – Jetřichovice) – ale wymagło to sporo kręcenia po okolicy bocznymi drogami. No i pokoje były ze wspólną łazienką. Ale był już wieczór i nasze szanse na znalezienie noclegu malały z godziny na godzinę, ponadto pensjonat miał całkiem przyzwoitą restaurację a my byliśmy już głodni. Zatem narada, szybka decyzja – i w pensjonacie tym zostaliśmy na dwie noce.

Następnego dnia zaplanowaliśmy całodniową wycieczkę do miejscowości Hřensko a następnie do głównej atrakcji regionu – kompleksu Bramy Pravčickiej.
Hřensko to graniczne miasteczko pięknie położone w wąwozie rzeki Kamenica, która tu właśnie wpada do Łaby. Po drugiej stronie Łaby są już Niemcy. Przespacerowaliśmy się główną ulicą tej miejscowości wzdłuż rzeki i ścian wąwozu – bardzo ładne miejsce gdyby nie obskurny bazar położony tuż nad rzeką a prowadzony głównie przez Wietnamczyków. Za to klienci przeważnie z Niemiec – tu dla nich jest taniej. Jeśli odfiltruje się bazarowe stragany to widoki są tu bardzo ładne. Uwaga praktyczne – miejscowość jest dość mała i trudno w Hřensku znaleźć miejsce parkingowe. My znaleźliśmy płatne przy jednej z restauracji.

Z Mezní Louka maszerujemy czerwonym szlakiem zwanym Ścieżką Gabrieli (czes. Gabrielina Stezka) około 6,5 km przez las podziwiając różne ciekawe formacje skalne jakie pojawiają się nad nami. Są to Křídelní stěna (Ściana o kształcie skrzydła), Homole cukru (Głowa cukru) i Velký Pravčický kužel (Duży Pravčicki Stożek). Są też i inne, mniejsze skały ale kto by spamiętał ich nazwy.Opuszczamy Hřensko kierując się w stronę Parku Narodowego Czeska Szwajcaria. W parku narodowym jest zakaz parkowania – a jedyne miejsce gdzie można zostawić samochód to sporych rozmiarów parking koło hotelu Mezní Louka (zgodnie z informacja jaką otrzymaliśmy w informacji turystycznej). Dojeżdżamy do parkingu, płacimy 100 Koron za cały dzień i wyruszamy dalej pieszo w trasę.

Od czasu do czasu przez wszechobecną leśną gęstwinę przebijają się przepiękne widoki na okolicę.

Trasa do Bramy Pravčickiej obfituje w ciekawe formacje skalne powstałe z piaskowca.Tą trasą dochodzimy wprost do Bramy Pravčickiej. To symbol regionu i najbardziej znana formacja skalna Czeskiej Szwajcarii, uwieczniona na wielu folderach i pocztówkach.

Brama Pravčicka jest unikatowym tworem natury i jest największą bramą/łukiem skalnym w Europie!

Ma naprawdę imponujące rozmiary – wysokość bramy liczona od podstawy mierzy 21 metrów, wysokość samego łuku to 16 metrów a jego rozpiętość mierzona u podstawy to aż 26,5metra . Brama ma szerokość dochodzącą do 8 metrów a jej grubość to 3 metry w najwęższym miejscu.

Brama Pravčicka jest unikatowym tworem natury i jednoczesnie największą tego rodzaju bramą czy łukiem skalnym w Europie!Bramę można podziwiać z kilku stron, można też stanąć u jej podnóża. Kiedyś można było nawet na nią wchodzić – do dziś pozostały barierki zabezpieczające. Ale dziś turyści nie mają już na nią wstępu.

Wokół Bramy Pravčickiej jest sporo ścieżek i schodów jakim dojdziemy na tarasy widokowe. Z takich punktów widokowych możemy podziwiać nie tylką samą Bramę Pravčicką ale również okoliczne skały oraz okoliczne krajobrazy. Widoki zachęcają do odwiedzenia kolejnych ciekawych miejsc.

Zaraz obok Bramy Pravčickiej znajdują się zabudowania, można tu zjeść obiad w restauracji ozdobionej ciekawymi, oryginalnymi malowidłami i napić się czegoś zimnego. Restauracja mieści się na parterze obiektu zbudowanego w 1881 roku jako letni pałacyk zwany Sokole Gniazdo (czes. Sokoli hnizdo). Ceny w restauracji nie należą do najniższych, klientela raczej niemiecka. Za to w okolicznych budkach i bufecie znacznie taniej już można zjeść „parek w rohliku” czyli hot-doga czy zupę gulaszową i napić się zimnego piwa.

Po przerwie na posiłek wracamy tą samą drogą na parking. Po drodze robimy przerwy na podziwianie cudów natury. Całość zajęła nam około 5 godzin.

Wysokość bramy liczona od podstawy mierzy 21 metrów, wysokość samego łuku to 16 metrów a jego rozpiętość mierzona u podstawy to aż 26,5metra . Brama ma szerokość dochodzącą do 8 metrów a jej grubość to 3 metry w najwęższym miejscu.Wg informacji z oficjalnej strony internetowej Czeskiej Szwajcarii i Bramy Pravčickiej (http://www.pbrana.cz/pl/) wynika, że można dojść szlakiem czerwonym do Bramy Pravčickiej od samego Hřenska. Ale to już dłuższa wyprawa, trzeba mieć więcej czasu. Z Hřenska idzie się czerwonym szlakiem, początkowo drogą asfaltową aż do turystycznego skrzyżowania o nazwie Tři prameny. Stąd rozpoczyna się wyjście na Bramę Pravčicką. Należy udać się leśną ścieżką w lewo i podejść pod strome skalne ściany. Nad serpentynami dochodzi się do podnóża samodzielnej formacji skalnej o nazwie Malý Pravčický kužel (Mały Pravčicki Stożek), będącej ulubionym celem alpinistów. Końcowy fragment szlaku prowadzi po wiszącym mostku, a następnie przez sztucznie wydrążony tunel. A dalej do Mezní Louka i Ścieżką Gabrieli tak jak my właśnie zrobiliśmy (mój opis powyżej).